7 november 2020

Column: Verkiezingen, door Hennie Bos

Gisteren zijn de verkiezingen in de Verenigde Staten geweest. De uitslag zou bij het uitkomen van deze krant kenbaar moeten zijn. De vraag is of dat zo is. Als Trump niet zou winnen, dan gaat hij ervan uit dat er geknoeid is met de stemmen. ‘Een burgeroorlog zou in het verschiet kunnen liggen’ zeggen mensen die dicht bij het vuur zitten.

Je zou toch hopen dat Biden alle swingstaten naar zich toe trekt en dus dat Trump een enorme nederlaag tegemoet gaat, zodanig dat er op geen enkele manier getwijfeld kan worden aan de uitslag. Maar ja, deze president is -tenminste- een narcistische persoon (eigenlijk wil ik ‘gek’ zeggen, die lak heeft aan de mensen die op hem hebben gestemd, aan alle regels, lak aan iedereen. Pennsylvania, Ohio en Iowa, ik hoop dat jullie gekozen hebben voor een weliswaar kleurloze man, maar in ieder geval wel iemand waarvan je veel beter op aan kunt. Of blijven jullie nog steeds geloven in leugens, in bedrog, in hoogmoedswaanzin?  Kom op aardige mensen uit een droevig verdeeld land, waarvan je het woord ‘verenigd’ nog nauwelijks meer kan uitspreken.

Het land, waar wij (mijn vrouw en ik) 5 jaar terug waren. Waar Obama de scepter nog zwaaide. Nee, niet dat alles toen zo geweldig was. De wegen vanaf Washington richting Nashville waren van een kwaliteit als een klompenpad rond Veenendaal. We hebben een deel van de armoede gezien, toen we de muziekroute van Nashville naar New Orleans volgden. Waar de muziek van de soul onze harten deed verwarmen. Waar we in de achterbuurten van Memphis de barre armoede zagen. Daar in Memphis waar het STAX-museum als een tempel van de zwarte muziek schitterde in de voorjaarszon. Waar we weg droomden bij de hits van Sam Cooke, Otis Redding, Sam & Dave, Wilson Pickett en Isaack Lee Hayes, die met de inkomsten van Hot Buttered Soul als een koning (nou ja) met zijn grote slee door Memphis-Tennessee reed. Daar waar Booker T. & the M.G.’s als sessie-muzikanten de hits aan elkaar regen. Ja daar in Memphis, waar we ons realiseerden dat Elvis Presley nog veel meer dan we dachten, gebruik heeft gemaakt van de zwarte artiesten en hun performance.

Prachtige herinneringen, maar helaas in schril contrast met de VS van nu.

Als Biden wint, gloort er weer een beetje hoop naar de toekomst, maar het land van de onbegrensde mogelijkheden is het niet, daarvoor leven teveel mensen in barre armoede, onverzekerd en zonder dak boven hun hoofd.

Buiten hoor ik de -bijna- dagelijkse knallen. Nee geen kogels, maar ordinair vuurwerk.