Raadsnieuw week 47: D’afgelopen raadsperiode en vooruit

We zijn als PvdA Veenendaal verheugd dat we weer een Veenendaalpas krijgen, speciaal bedoeld voor de minima. Minder stigmatiserend en voor een breder publiek echt toegankelijk nu er ook meer aanbieders van kleding, speelgoed, computer, telefoon en niet te vergeten sport en cultuur komen. Het schijnt nog wel sport OF cultuur te zijn: ieder segment (kleding, hardware etc.) heeft namelijk een bepaald budget en je kan dus niet al je geld aan één onderdeel besteden. Het ziet er nu uit als een normale betaalpas (zonder pin), maar de afschrijving gaat wel identiek. Kortom niet verliezen of, bij verlies, tijdig laten blokkeren. Als PvdA hebben we ons weer ingezet om de armoedebestrijding voor het voetlicht te krijgen en zullen nog nagaan of de gemeente het landelijk voorgestelde minimumloon van 14 per uur ook hanteert en zo niet dan zullen we daartoe oproepen middels een motie.

Vervolgens hebben we het uitgebreid over de portemonnee (begroting) van de gemeente gehad en daarbij opnieuw gepleit voor meer aandacht voor het sociaal domein, waar we nu met enorme tekorten zitten als het bijv. om het jeugdhulpbeleid gaat. Met mijn eigen ervaring nu zie ik bijvoorbeeld dat het aantal gezinnen dat gebruik maakt van de voedselbank enorm hard terugloopt (van ca. 150 gezinnen twee jaar geleden tot nu 80!). Is dat een gunstig teken? Nee zegt ons gevoel: immers de voedselbanken in de grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en ook Utrecht zijn bijna verdubbeld! De oorzaak van deze terugloop gaan we nog onderzoeken.

Vandaag (donderdag 25 november) komt ook het onderzoek naar de huisvesting van het theater aan de orde. Wij van PvdA en ook GroenLinks zijn sterk voorstander om het meest ambitieuze plan (grotere grote zaal, kleine zaal voor poppodium en amateurkunst en kleinere producties, aangevuld met een of meer zalen voor filmhuis of commerciële bioscoop) verder te laten uitwerken. We zullen dan in een later stadium en wellicht is dat pas met de nieuwe raad, wat we niet hopen, nemen we een besluit of we daar wel of gedeeltelijk aan kunnen/willen voldoen. Want een euro kunnen we nu eenmaal maar een keer uitgeven. En we hebben nog zoveel uitdagingen.

De fractie streeft primair niet naar welvaart, maar naar welzijn: iedereen een betaalbaar dak boven zijn of haar hoofd en als je wilt en kunt een baan waarmee je zelf aan je levensonderhoud kan voorzien. We zullen ons daarom lokaal blijven inzetten om de (energie/kinder) armoede te bestrijden en blijven opkomen voor de kwetsbare inwoners en ondernemers