Liefde voor Veenendaal: Yvonne Cloo is trots op de vrouwen van het Taalcafé

Sociale rechtvaardigheid en gelijkheid zijn de drijfveren van Yvonne Cloo. Zij draagt haar eigen steentje bij door actief te zijn voor de FNV en voor de Partij van de Arbeid Veenendaal.

Taal als sterkste wapen

Elke sociaal-democraat weet dat taal één van de belangrijkste ‘wapens’ van de mens is. Als je de taal van het land waar je woont goed beheerst, kun je meedoen. Meedoen in de samenleving, een band opbouwen met andere mensen, je uiten in je werk, of dat nou betaald of onbetaald is.  Je stem kunnen laten horen is voor elk mens noodzakelijk!

Als je op latere leeftijd in een nieuw land komt te wonen, kan het heel moeilijk zijn om de taal tot in haar finesse te doorgronden. Gelukkig zijn er dan vrijwilligers, zoals Yvonne, die helemaal enthousiast worden van het leren van onze taal aan anderen. Ze doet dat in het Taalcafé.

Taalcafé

Yvonne: “Sinds de start in februari 2017 begeleid ik met heel veel plezier wekelijks een groep mensen met een migrantenachtergrond.  Dat is heel gezellig en dankbaar werk. Ik kan er echt helemaal mijn ei in kwijt. Je kunt het zelf vormgeven, maar je moet wel erg flexibel zijn en vaak inspringen op de situatie van dat moment”.

Vrouwengroep

Sinds het begin van dit jaar begeleidt Yvonne een vrouwengroep. Eerst zag ze daar tegenop. Yvonne: ” Op mijn werk en ook thuis heb ik bijna alleen maar met mannen te maken. Toch is het zo geweldig gebleken dat ik niet anders meer zou willen, want het is zo verschrikkelijk gezellig.  Als je met alleen vrouwen bent komen er vaak hele andere onderwerpen aan bod.  Als er mannen bij zijn mijdt je toch bepaalde thema’s. Ik probeer geen onderwerp uit de weg te gaan. En heel soms nemen ze wat zelf gemaakt lekkers mee en ondanks dat niemand verplicht is om te komen is het een hele hechte groep geworden.  Het is een echte win-win situatie, want aan de ene kant kun je een taal alleen maar leren door te doen en aan de andere kant leer ik de andere culturen kennen”.

Harten verlichten

Yvonne legt uit hoe ze precies te werk gaat. “Elke keer bedenk ik een thema. Daar schrijf ik dan een kort verhaaltje over dat ik aan het begin voorlees en kijk of ze het begrepen hebben. Hebben ze het niet begrepen, dan bespreken we het verhaaltje alinea voor alinea. Daarna gaan we erover praten en bijvoorbeeld de situatie in een rollenspel naspelen.  Oké, soms loopt het anders dan ik vooraf in gedachten heb, maar dat maakt het juist zo leuk. Eén keer heb ik gekozen voor ‘Het leven in het land van herkomst’ en dat pakte ontzettend leuk uit.  Behalve dat we elkaar beter leerden kennen, verlichtte het harten en ja, dat was mijn bedoeling! Er zijn mensen die echt hele verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt en voor wie het zo belangrijk is dat ze zich uiten en het niet in zichzelf opvreten! Toch is zoiets alleen maar mogelijk als er een dusdanige band ontstaat waarbij dit mogelijk is. Die band is er. Ik ben blij met en trots op mijn vrouwen”.