Column: Uitstelgedrag komt niet alleen bij jongeren voor weet ik vanuit de praktijk, door Hennie Bos

De ene keer vloeit de tekst vlekkeloos op het papier. Daar waar je de pen vroeger stil hield ontstond een inktvlek.

Voor de jongeren onder ons. Vroeger, ja ‘vroeger’ moest je netjes schrijven met een vulpen. Die doopte je in het inktpotje en daar moest je dan tussen de lijntjes mee schrijven. Het papier was zo dun, het heette niet voor niets vloeipapier… Wat zou ik met deze column veel vlekken hebben veroorzaakt.

Kent u dat ook, uitstelgedrag?

Het gedrag speelt zich voornamelijk af in het innerlijke van je gedachten. Je wil het niet maar je doet het toch, ‘ach het komt morgen wel’. Morgen denk je ‘nu komt het niet uit’ en na een half jaar denk je “waarom heb ik dit of dat niet eerder gedaan, het was een fluitje van een cent’.

Komt dat u niet bekend voor? Dan stoppen met lezen van deze column -;)

Een van onze dochters stelde haar huiswerk vaak uit. Uiteraard spraken wij haar daar regelmatig op aan. ‘ Komt goed’ zei ze dan. Toen de mentor ergens in maart voor het overgangsjaar ons toch maar eens informeerde over de resultaten, waarbij de overgang naar Havo-4 behoorlijk op het spel stond, gaf onze dochter aan ‘het komt goed’. Het kwam goed!

In die jaren was ik bezig met mijn opleiding Rechten aan de Open Universiteit. In die jaren had ik ook regelmatig last van uitstelgedrag. Ik deed overal aan mee. Het sociale leven moest ook doorgaan, bestuur PvdA, sporten, gitaar spelen (nog steeds uitstelgedrag hoor Arjo). Onze dochter had inmiddels het Havo-diploma op zak en ging naar het HBO. De pot verwijt de ketel zou je kunnen zeggen óf de appel valt niet ver van de boom, geen van beide stokpaardjes gebruikte ze om mij te wijzen op hetzelfde gedrag waarop ik haar aansprak. ‘Pap, hoe gaat het met je studie-afwijkend gedrag’? of ‘Je vertoont studie-afwijkend gedrag’ of ‘Had jij geen studiedag opgenomen?’ Tenslotte is het ook met mij goedgekomen….

Even terugkomend op het woord ‘Vroeger’. Ik heb iets tegen dat woord. Vaak wordt het geassocieerd met ’toen was alles beter’ of ’toen zaten we allemaal in hetzelfde schuitje’, ’toen kon je het touwtje nog door de brievenbus laten hangen’ en ‘de jeugd van tegenwoordig…’  Het woord suggereert voor mij ook met ‘betweterig’ en

het voedt bij mij ook ‘melancholie’. Misschien is dat het wel. Ik zal er eens over nadenken als ik op de sofa lig.

Graag wil ik wel stellen dat er nu meer mogelijkheden zijn voor onze jongeren en dat veruit de meeste jongeren iets van hun leven maken. Ik ben daar positief over!

Natuurlijk vergeet ik de kinderen/jongeren die onder, op of net boven de armoedegrens leven niet uit het oog. Laten we als samenleving, die kinderen/jongeren helpen. Laten we ze perspectief geven. Laten we hun ouders helpen om iets van het leven te maken. Dat vergt geen uitstel. Dat moeten we niet over onze kant laten gaan. Laat de politiek dat ook verder oppakken, niet morgen maar nu!

Denkt u er ook aan als u dit weekend naar een supermarkt gaat, onder andere die ‘ op de kleintjes let’. Dan wordt de Voedselbank gepromoot, of anders gezegd om uw aandacht te vragen voor de hulp die velen, waaronder kinderen/jongeren, nodig hebben omdat ze niet of nauwelijks rond kunnen komen. Overigens weet ik dat o.a. Lidl en Jumbo (doorlopende) ook dergelijke acties voeren.

Ten slotte: Interview met Arie Beckerman

Ik verheug me nu al op een interview wat ik in oktober mag doen met Arie Beckerman. Voor wie het niet weet: Arie Beckerman is getogen in Veenendaal, een arbeider in hart en nieren, die opkwam voor de kleine man. Arie, die jaren raadslid is geweest (PvdA) en in het bestuur heeft gezeten van V.V. Veenendaal, etc. en die dit jaar 65 jaar lid is van de PvdA. Wie kan dat nog zeggen? Met hem ga ik praten over vroeger en nu, over arm en rijk, over kansloos en kansen, over de overeenkomsten en verschillen van toen en nu én over de jeugd van toen en nu.

Ik wens u een fijne nazomer. Geniet ervan én stel het niet uit!