Column: Summertime, door Hennie Bos

De vakantie in Midden-Nederland staat voor de deur. De plannen voor dit jaar zijn bij veel mensen gewijzigd. Veel denken erover om gewoon thuis te blijven en hun vakantie naar het buitenland uit te stellen of in ieder geval de vakantie te vieren in Nederland.

Die keuzestress is er niet bij mensen met een minimumloon. Dat is dan een voordeel. De keuze om op vakantie te gaan is er gewoonweg niet. Dit jaar niet, vier jaar gelden niet en volgend jaar hoogstwaarschijnlijk ook niet.

Ik ben nu bijna een half jaar schaduwraadslid van de PvdA. In die periode heb ik een paar ‘commissievergaderingen’ in het kader van het Sociaal Domein bijgewoond (de overige gingen digitaal). Terwijl communicatie voor 75 tot 80 % non-verbaal is werkte het alternatief redelijk. Ik moet u zeggen, op de dag van mijn benoeming, 23 januari 2020, werden er grote bezuinigingen doorgevoerd op het sociaal domein. Ook op het Kindpakket werd drastisch bezuinigd.

In april hebben we een benen-op-tafel-overleg gehad met een groot aantal fracties.

Vanuit de PvdA opperden we dat we de kinderen van gezinnen die het al moeilijk hebben enigszins te helpen als ware een druppel op een gloeiende plaat. Helaas was het antwoord van alle andere fracties zo ongeveer ‘dat moeten we vanuit een breed integraal perspectief benaderen’ en niet zomaar, let wel € 100,- beschikbaar stellen aan de kinderen voor een zomerpakket (kleding/schoenen). Nee, dat kon op dat moment echt niet. Ja, als de website maar goed zou functioneren, zou het met het Kindpakket wel mee vallen. Zelfs waren er stemmen die zeiden dat het probleem niet ‘in het geld zat’ bij de minima.

Dan denk ik, kom ik echt van Mars?

In de raadsvergadering van vorige maand werd zomaar een paar miljoen worden gestort in een pot, welk pot kennelijk is bedoeld voor mogelijke verplaatsing van bedrijven uit de bebouwde kom. Het gesprek van april nog vers in mijn geheugen, was mijn verwondering groot. ‘Het getal van de grote cijfers, doet het veel beter dan een paar aalmoezen voor de mensen die het verdraaid hard nodig hebben.

Ik daag de (schaduw)raadsleden uit!

Wie wil meedoen met het project ‘leven met een uitkering’. Het verschil met het echte harde leven is dat de raadsleden dan maar 2 weken op het bestaansminimum gaan leven. Dat betekent met ca. 175,- 2 weken doorkomen. Wie doet er mee?

Ik laat het aan u lezers weten wie zich hebben opgegeven voor dit project. O ja, voor de duidelijkheid ‘Ik doe mee’.

Hoe dan ook wens ik u een goede zomer toe.

Reacties kunnen gezonden worden naar de rijnpost of naar [email protected].